مبلغ بیمه بیکاری

1 - عیدی بیمه بیکاری

چیزی به عنوان عیدی بیمه بیکاری وجود ندارد. مطابق قانون اساسی، دولت موظف است، برای کمک به کارگران بیکار شده، سازوکارهایی را فراهم کند و مزایایی در اختیار آنان قرار دهد تا این افراد بتوانند با استفاده از این مزایا، کار مناسبی پیدا کنند و دوباره به کار مشغول شوند. این حمایت از طرف تامین اجتماعی انجام می شود و به بیمه شدگانی که بیکار شده اند، به صورت موقت مقرری پرداخت کند، عیدی از طرف کارفرما پرداخت می‌شود.

2 - مبلغ بیمه بیکاری

میزان مقرری بیمه بیکاری 55 درصد متوسط حقوق و دستمزد بیمه‌شده است که بر اساس تعداد افراد تحت تکفل تا 4 نفر و هر نفر 10 درصد قابل افزایش می باشد، به شرط این که از حداقل دستمزد همان سال که توسط شورای عالی کار مشخص شده، کمتر نباشد و از 80 درصد حقوق بیمه‌شده نیز بیشتر نباشد. فردی که از مستمری از کار افتادگی جزئی استفاده می‌کند می تواند به طور همزمان از مقرری بیمه بیکاری نیز استفاده کند.

حداکثر مبلغ بیمه بیکاری سال 1402برابر با 55 درصد حقوق پایه می باشد. متوسط مزد یا حقوق روزانه بیمه شده بیکار، برای محاسبه مقرری بیمه بیکاری؛ عبارت است از جمع کل دریافتی بیمه شده که به‌ مأخذ آن حق بیمه دریافت شده در آخرین 90 روز قبل از شروع بیکاری، تقسیم بر روزهای کار، و در مورد بیمه شدگانی که کارمزد دریافت می‌کنند، ‌آخرین مزد عبارت است از:  جمع کل دریافتی بیمه شده که به مأخذ آن حق بیمه دریافت شده در آخرین 90 روز قبل از شروع بیکاری تقسیم بر 90.

3 - مدت پرداخت بیمه بیکاری

 الف – جمع مدت پرداخت مقرری از زمان برخورداری از مزایای بیمه بیکاری؛ اعم از دوره اجرای آزمایشی و یا دائمی آن برای مجردین، حداکثر 36 ماه و برای متأهلین یا متکلفین حداکثر 50 ماه، بر اساس سابقه کلی پرداخت حق بیمه و به این شرح می‌باشد:

1- از 6 ماه تا 24 ماه، برای مجردین 6 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 12 ماه 

2- از 25 ماه تا 120 ماه، برای مجردین 12 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 18 ماه 

3- از 121 ماه تا 180 ماه، برای مجردین 18 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 26 ماه 

4- از 181 ماه تا 240 ماه، برای مجردین 26 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 36 ماه 

5- از 241 ماه به بالا، برای مجردین 36 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 50 ماه 

4 - شرایط قطع بیمه بیکاری

1.بیمه شده مجددا به کار مشغول شود.

2.بیمه شده بیکار، شغل تخصصی خود یا شغل مشابه پیشنهادی را قبول نکند.

3.بیمه شده با دریافت مزد ایام بلاتکلیفی، به کار اولیه بازگردد.

4.بیمه شده بیکار، بدون عذر موجه از شرکت در دوره های کارآموزی یا سواد آموزی خودداری کند.

5.مدت زمان دریافت مقرری بیکاری تمام شود.

6.بیمه شده بیکار، مشمول استفاده از مستمری بازنشستگی یا از کارافتادگی کلی شود.

7.بیمه شده فوت کند.

5 - شرایط لازم برای دریافت بیمه بیکاری

1. حداقل دارای 6 ماه سابقه پرداخت حق بیمه باشد.

2. قانون کار و تأمین اجتماعی شامل شخص بیمه شده بیکار بشود.

5.بیمه شده بیکار، جزو صاحبان مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری نباشد.

3.مستمری بگیر بازنشسته و یا از کارافتاده کلی نباشد.

4.تبعه کشورهای خارجی نباشد.

6 - تعریف کارفرما در قانون اداره کار

طبق ماده 3 قانون کار، کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق السعی کار می کند.

برخلاف کارگر، کارفرما می تواند شخص حقیقی و یا حقوقی باشد و شخص حقوقی می تواند از اشخاص حقوقی خصوصی باشد، مانند شرکتهای خصوصی یا تجارتی.

ضرورتی برای حضور کارگر در کارگاه برای انجام کار وجود ندارد و امکان انجام کار بدون نظارت مستقیم کارفرما نیز وجود دارد و آنچه از تعریف کارفرما در انجام کار به حساب کارفرما به دست می آید نیز به همین معنی را دارد. پس کارهای کارمزدی که کارگر مواد اولیه را تحویل می گیرد و در منزل یا جای دیگر، کار انجام می دهد و کار خود را بر اساس مقدار یا تعداد محصول تحویل می دهد نیز شامل این تعریف می شود و رابطه کارگری و کارفرمایی برقرار خواهد بود.

زمانی که طرف مقابل کارگر یعنی کارفرما، شخصی حقوقی باشد، اشتباهات زیادی در شکایت از کارفرما صورت می گیرد، در مورد شکایاتی که باید معرفی شخص کارفرما صورت گیرد و شکایت علیه اوست؛ دارد نتیجه مطلوب در دعاوی اداره کار فراهم نشود.

7 - تعریف کارگر در قانون اداره کار

طبق ماده 2 قانون کار، کارگر از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند.

کارگر کسی است که کارش مجانی نیست و در برابر کاری که انجام می دهد مزد دریافت می کند، بنا بر این تعریف، کسی که از روی خیرخواهی در موسسه ای خیریه یا محیط آموزشی کار انجام می دهد، کارگر نامیده نمی شود. انتفاعی یا غیرانتفاعی بودن و یا تولیدی و صنعتی بودن موسسه، محدودیتی ایجاد نمی کند و موسسات فرهنگی هم می توانند کارگر داشته باشند. اگر در مواردی که اشخاصی برای موسسه ای مجانی کار می کنند، مبالغی از جانب اشخاص ثالث به آنها پرداخت شود و یا برای تشویق و قدردانی به طور مقطعی پاداشی به آنها پرداخت گردد، تغییری در اصل تعریف نخواهد داشت.

کسی که روزمزد یا هفتگی و ماهانه حق الزحمه دریافت می کند یا دریافت حق الزحمه کارمزدی باشد، کارگر است. در اصطلاح حقوقی؛ کارگر شخصی است که در عوض کار، دستمزد دریافت می کند، با توجه به قانون وظایف اداره کار و براساس مواد 1 و 5 قانون کار، تمامی کارگران موظف به پیروی از قوانین کار هستند.