قانونی تحت عنوان قانون بیمه بیکاری در سال 1369 در مجلس شورای اسلامی تصویب شد که دارای چهارده ماده و بیست و یک تبصره می باشد؛

بنا بر قانون اساسی، دولت موظف است، برای کمک به کارگرانی که برخلاف اراده و اختیار خود بیکار شده اند، در مواقع نیاز، سازوکارهایی را فراهم نماید تا بتواند مزایایی در اختیار آنان قرار دهد تا این افراد بتوانند با استفاده از این مزایا؛ که بیمه بیکاری نام گرفته است، کار مناسبی پیدا کنند و دوباره مشغول به کار شوند.