1 - تعریف قرارداد کار طبق ماده 7، 8 و 10
قرارداد کار عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی کاری را برای مدت موقت یا مدت، غیرموقت برای کارفرما انجام م یدهد.
تبصره 1
حداکثر مدت موقت برای کارهایی که طبیعت آنها جنبه غیر مستمر دارد توسط وزارت کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
تبصره 2
در کارهائی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، درصورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی می شود. در کارهائی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، درصورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی می شود.
ماده 8
شروط مذکور در قرارداد کار یا تغییرات بعدی آن درصورتی نافذ خواهد بود که برای کارگر مزایائی کمتر از امتیازات مقرر در این قانون منظور ننماید.
ماده 9
برای صحت قرارداد کار در زمان بستن قرارداد رعایت شرایط ذیل الزامی است:
الف –مشروعیت مورد قرارداد
ب – معین بودن موضوع قرارداد
چ – عدم ممنوعیت قانونی و شرعی طرفین در تصرف اموال یا انجام کار مورد نظر.
تبصره 1
اصل برصحت کلیه قراردادهای کار است، مگر آنکه بطلان آنها در مراجع ذیصلاح به اثبات برسد.
ماده 10
قرارداد کار علاوه بر مشخصات دقیق طرفین، باید حاوی موارد ذیل باشد:
الف – نوع کار یا حرفه یا وظیفه ای که کارگر باید به آن اشتغال یابد
ب – حقوق یا مزد مبنا و لواحق آن
ج- ساعات کار، تعطیلات و مرخصی ها
د- محل انجام کار
ه – تاریخ انعقاد قرارداد و- مدت
قرارداد، چنانچه کار برای مدت معین باشد.
ز- موارد دیگری که عرف و عادت شغل یا محل، ایجاب نماید.
تبصره 1
در مواردی که قرارداد کار کتبی باشد قرارداد در چهار نسخه تنظیم می گردد که یک نسخه از آن به اداره کار محل ویک نسخه نزد کارگر و یک نسخه نزد کارفرما و نسخه دیگر در اختیار شورای اسلامی کار و در کارگاه های فاقد شورا در اختیار نماینده کارگر قرار می گیرد.
2 - تعریف کارگاه طبق ماده 4
کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می کند، از قبیل موسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی، ساختمانی، ترابری، مسافربری، خدماتی، تجاری، تولیدی، اماکن عمومی و امثال آنها. کلیه تاسیساتی که به اقتضای کار متعلق به کارگاه اند، از قبیل نمازخانه، ناهارخوری، تعاونیها، شیرخوارگاه، مهدکودک، درمانگاه، حمام، آموزشگاه حرفه ای، قرائت خانه، کلاس های سواد آموزی و سایر مراکز آموزشی و اماکن مربوط به شورا و انجمن اسلامی و بسیج کارگران، ورزشگاه و وسایل ایاب و ذهاب و نظایر آنها جزء کارگاه می باشند
3 - تعریف کارفرما طبق ماده 3
کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق السعی کار می کند. مدیران و مسئولان و به طور عموم کلیه کسانی که عهده دار اداره کار کارگاه هستند نماینده کارفرما محسوب می شوند و کارفرما مسئول کلیه تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگر به عهده می گیرند. در صورتیکه نماینده کارفرما خارج از اختیارات خود تعهدی بنماید و کارفرما آن را نپذیرد در مقابل کارفرما ضامن است.
4 - تعریف کارگر طبق ماده 2
کارگر از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند.
5 - شرح وظایف کلی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
1.برنامه ریزی و نظارت بر اجرای قوانین کار، تعاون و ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی و سایر قوانین و مقررات ذی ربط
2.سیاستگذاری و برنامه ریزی به منظور تنظیم روابط کار، بررسی و رفع مسایل و مشکلات جامعه کارگری، تنظیم روابط کارگری و کارفرمایی با بهره گیری از ساز و کارهای سه جانبه گرایی در راستای سیاست حفظ و صیانت از نیروی کار
3.سیاستگذاری و برنامه ریزی به منظور تعمیم و گسترش نهادهای مدنی و تشکلها در حوزه تعاون، کار و رفاه اجتماعی
4.تنظیم مقررات و ضوابط ، معیارها و توصیه نامه های ایمنی و استانداردهای کار و تعیین حداقل دستمزد سالیانه کارگران در شورای عالی کار
5.سیاستگذاری ، برنامه ریزی و اداره امور مربوط به مجامع و شوراهای عالی در حوزه تعاون، کار و رفاه اجتماعی
6.تعیین سیاستها و راهبردهای اشتغال و برنامه ریزی مربوط به آن در چهارچوب برنامه ها و سیاستهای کلان دولت
7.نظارت بر اشتغال، سرمایه گذاری و بیمه های اجتماعی اتباع خارجی
8.برنامه ریزی به منظور انجام پژوهش و مطالعات علمی و کاربردی در حوزه تعاون، کار و رفاه اجتماعی
9.برنامه ریزی به منظور ساماندهی و هدفمند کردن یارانه ها و منابع حمایتی در جهت توسعه اشتغال و نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی
10.سیاستگذاری و برنامه ریزی در راستای هماهنگی بخش های مختلف دولت به منظور پیشگیری و آسیب های اجتماعی در کشور
11.مشارکت در تعیین خط فقر مطلق و نسبی
12.سیاستگذاری و برنامه ریزی به منظور حمایت از افراد جامعه در برابر آثار سوء رخدادهای اقتصادی، اجتماعی
13.سیاستگذاری و برنامه ریزی به منظور تامین حداقل زندگی برای آحاد جامعه با اولویت خانواده های کم درآمد و معلولین جسمی و روانی در چارچوب قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی
14.برنامه ریزی برای برقراری و بسط نظام تامین اجتماعی چند لایه
15.برنامه ریزی به منظور پیاده سازی نظام ارجاع مبتنی بر پزشک خانواده و بیمه سلامت
16.تهیه لوایح قانونی، آئین نامه ها، دستورالعمل ها و اساسنامه های معطوف به حوزه های تعاون، کار و رفاه اجتماعی
17.تهیه و تنظیم طرح های بنیادین در راستای تحقق اهداف مندرج در اصول 21 ، 29 ، 43 و 44 قانون اساسی
18.مطالعه، سیاستگذاری و برنامه ریزی جهت توسعه بخش تعاونی
19.اعطاء کمک های فنی و اعتباری و مساعدت های مالی به نهادهای مدنی، تعاونی ها و تشکل های تخصصی در راستای اهداف و وظایف
2.سیاستگذاری و برنامه ریزی در راستای هماهنگی بین دستگاه های اجرایی به منظور اعمال کمک های فنی و اعتباری به تعاونی ها
21.صدور مجوز تاسیس، ادغام، انحلال، سلب مزایا، حسابرسی و نیز صدور تائیدنامه ثبتی برای اشخاص حقوقی بخش تعاون از نظر تطبیق با مقررات
22.نظارت بر اجرای وظایف و اختیارات موضوع ماده 66 قانون بخش تعاونی
23.سیاستگذاری، برنامه ریزی و نظارت بر نحوه جذب منابع مالی و کمک های داوطلبانه مردمی، نهادهای عمومی غیردولتی در راستای اجرای وظایف و تحقق اهداف نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی
24.سیاستگذاری و برنامه ریزی به منظور فراهم نمودن فضای رقابتی سالم بین صندوق های بیمه ای در راستای عدم عرضه انحصاری و نیمه انحصاری فعالیت ها بر اساس قوانین موضوعه
25.برنامه ریزی به منظور انجام مطالعات اقتصادی در خصوص نظام تامین مالی و مشارکت و چگونگی حفظ پایداری منابع مالی صندوق های حمایت اجتماعی و بیمه ای
26.مشارکت در تصمیمات اقتصادی خصوصا در مذاکرات مربوط در شورای اقتصادی ـ شورای عالی اشتغال، شورای عالی کار، شورای عالی پول و اعتبار، شورای عالی بیمه خدمات درمانی، شورای عالی سلامت، شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی، شورای سالمندان و شورای عالی خانواده
27.بررسی و اصلاح سیاست های رفاه و تامین اجتماعی از طریق کمیسیون مربوطه در مجلس شورای اسلامی و کمیسیون های تخصصی دولت
28.انسجام بخشی و پیگیری سیاست های کلان رفاهی به مظور توسعه عدالت اجتماعی، اقتصادی
سیاستگذاری و برنامه ریزی راهبردی در حوزه های مختلف اجتماعی و رفاهی