تعهدات مورد تایید اداره کار درباره کارگر در مقابل کارفرما

1 - تعهدات مورد تایید کارگر در مقابل کارفرما از نظر اداره کار

اجرای کار توسط شخص کارگر

این موضوع در قرارداد کار که باید انجام کار از سوی کارگر انجام شود، ایجاب می‌کند که کارگر، کار مورد نظر را به طور شخصی انجام دهد.

امانتداری

در مورد امانتداری دو نکته قابل ذکر وجود دارد. اول؛ رعایت امانت در اجرای کار و دوم؛ امانتداری نسبت به اشیایی که متناسب با کار، در اختیار کارگر قرار داده می شود

رعایت دقت در اجرای کار

اگر شرط مشخصی از دقت در قرارداد کار پیش‌بینی نشده باشد، منظور از دقت در انجام کار از طرف کارگر، دقت متعارف بسته به نوع کار و وظیفه محوله بر عهده کارگر می باشد. در قانون کار سال 1337 ماده 41، مقرر شده شده بود: هر گاه اهمال یا تقصیر کارگر موجب بروز حادثه یا از بین رفتن یا آسیب دیدن یکی از آلات و افزار کار یا خرابی محصول شود، کارفرما حق دارد جبران خسارت وارده را از طریق شورای کارگاه و هیأت حل اختلاف از کارگر بخواهد و در قانون جدید از مقررات معین موارد قصور آیین نامه‌های انضباطی کار در کارگاه‌ها ماده 1 می گوید: هرگونه کوتاهی در انجام وظایف محوله یا هرگونه فعل یا ترک فعل که موجب نقض آیین نامه‌های انضباطی کارگاه، بروز اختلال و بی‌نظمی در روند طبیعی کار، کاهش کمی و کیفی تولید و خدمات، افزایش ضایعـات، ضرر و زیان و... را فراهم کند قصور نامیده می‌شود.

قصور در نتیجه بی‌دقتی و رعایت نکردن حسن انجام کار از سوی کارگر، از سمت کارفرما در مراجع ذیصلاح، قابل مطالبه می باشد.

رعایت مقررات انضباطی کارگاه

آیین نامه انضباطی هر شرکت، مجموعه مقرراتی است که در چارچوب قانون کار و مقررات، در کارگاه‌ها متناسب با شرایط و اوضاع کارگاه، توسط کارفرما تهیه می شود و پس از تأیید واحد تعاون، کار و رفاه اجتماعی محل، بوسیله کمیته انضباط کار اجرا می شود.

طبق مـاده 27 قانون کار، دو دلیل عمده برای اخراج کارگر بیان شده است، اول قصور در انجام وظایف محوله و دوم نقض آیین نامه‌های انضباطی کارگاه پس از تذکرات کتبی.

اجرای دستورهای کارفرما

در متن ماده 2 قانون کار عنوان «به درخواست» آمده است، در ابتدای استخدام و شروع رابطه کارگری و کارفرمایی و پس از آن، کارگر در برابر دریافت مزد و حقوق، باید تحت نظارت و مـدیریت شـخص کـارفـرما، وظایف محوله خود را به درستی انجام دهد. رابطه کارگر و کارفرما ایجاب می‌کند که کارگر دستورهای کارفرما را اجرا نماید و این موضوع از تعهدات بارز و مشخص کارگران می باشد.

کارگر نه تنها باید دستورهای شخص کارفرما را انجام دهد، بلکه در واحد‌های بزرگ، افرادی که در مقام مدیر قسمت یا سرکارگر و از این قبیل هستند و به کارگر نظارت دارند حق دارند، در حدود صلاحیت خود به عنوان نماینده کارفرما به کارگر دستور بدهند.

2 - ویژگی های کارگر از نظر اداره کار

کارگر باید شخص حقیقی باشد

مطابق با قانون جمهوری اسلامی نوع شخصیت وجود دارد؛ شخصیت حقیقی و شخصیت حقوقی. منظور از شخصیت حقیقی یک فرد است که هر فرد در حقیقت حائز یک شخصیت حقیقی است.

علاوه بر افراد در جامعه، گروه ها، جمعیت ها، موسسات، سازمان ها و… وجود دارند که طرف حق یا تعهد قرار می گیرند. این نوع اشخاص، اشخاص حقوقی نام گرفته اند، وجود طبیعی ندارند و دارای وجود فرضی و اعتباری هستند. می توان گفت، شخص حقوقی از اجتماع دو یا چند شخص حقیقی و در نتیجه ی فعالیت های اجتماعی به موجب قانون و بوجود می آید.

این اشخاص، مانند اشخاص حقیقی دارای حقوق تکالیف و اموالی هستند که از اموال و حقوق و دارایی افرادی که آن را تشکیل داده اند مجزاست و دارای کلیه حقوق و تکالیفی است که قانون برای اشخاص حقیقی تعیین نموده است.

دریافت حق السعی از کارفرما

کارگر در مقابل کاری که انجام می دهد، باید مزد و حقوق و مزایا دریافت کند و قرارداد کار، قراردادی است که بر طبق آن، کارگر در عوض مزد، کار انجام می دهد. این عوض ممکن است همیشه پول نباشد و در عوض کار، چیز دیگری به کارگر داده شود، اما اگر کار مجانی باشد، شخص از نظر قانون کارگر محسوب نخواهد شد.

تبعیت کاری از کارفرما

کارگر در حدود موضوع و قرارداد کار، باید تابع کارفرما باشد، یعنی در تمامی مسائل کاری از کارفرما متابعت نماید. اگر شخصی به طور مستقل و برای خودش کار کند، کارگر نیست.

تبعیت اقتصادی از کارفرما

کارگر علاوه بر تبعیت کاری، از لحاظ اقتصادی نیز تابع کارفرمای خود می باشد، بنابراین کسانی که در مؤسسات غیرانتفاعی فعالیت دارند و در مقابل کار خود، عوض و مزدی دریافت نمی کنند، کارگر به حساب نمی آیند.

تبعیت حقوقی از کارفرما

بین کارگر و کارفرما رابطه ی حقوقی نیز برقرار است، یعنی طرفین به موجب قرارداد، با هم همکاری می کنند و کارگر از کارفرما و یا از نماینده کارفرما دستور می گیرد.

3 - تعریف مورد تایید کارگر از نظر اداره کار

طبق ماده 2 قانون کار، کارگر به شخصی حقیقی گفته می شود که به هر عنوان در مقابل انجام کار و خدمتی، مزد، حقوق، سهم سود و یا سایر مزایایی را به درخواست کارفرما دریافت می نماید.